Adaptacja jednoaktowej sztuki Hjalmara Bergmana. Mamy tu historię młodej dziewczyny będącej pod protekcją dwóch ciotek, które postanawiają wydać ją za mąż za starego, bogatego, acz niezbyt urodziwego mężczyznę. Serce damy należy jednakże do innego człowieka.

Wyczytałem, że to jedna z bardziej znanych szwedzkich sztuk, bardzo często wystawiana, powszechnie znana. Ja oryginału nie czytałem ani o nim nigdy nie słyszałem, więc nie mam porównania. Bergman stara się z tej w miarę prostej historii wyciągnąć pesymistyczne i ponure wnioski dotyczące ogółu ludzkiej egzystencji, będącej w kajdanach, pozbawionej własnej woli. Wychodzi znośnie, acz nie jest to dzieło, o którym wspominać będą podręczniki kinematografii